Η σχέση του καθενός με την τροφή δεν είναι σταθερή στο χρόνο, αλλά μεταβάλλεται ανάλογα με τη σωματική και ψυχολογική του κατάσταση, καθώς και με τις περιστάσεις.

Έτσι, μπορεί να περάσουμε περιόδους όπου δίνουμε έμφαση στην υγιεινή μας διατροφή, περιόδους που τρώμε παραπάνω απ’ ότι συνηθίζουμε, περιόδους κατά τις οποίες έχουμε επιθυμία για γλυκά ή και φάσεις που δεν έχουμε όρεξη για φαγητό.

Μερικοί από μας δεν θέλουμε να φάμε όταν είμαστε αγχωμένοι ή νιώθουμε δυστυχείς, άλλοι τρώμε περισσότερο ειδικά σε τέτοιες περιστάσεις. Μερικοί αδυνατίζουμε το καλοκαίρι ενώ άλλοι παχαίνουμε.


Οι μεταβολές στις σωματικές μας συνήθειες και στο σωματικό μας βάρος είναι φυσιολογικές και δεν χρειάζεται να μας ανησυχούν παρά μόνο όταν:

• επηρεάζεται αισθητά το σώμα μας καθώς και η διάθεση μας
• η σχέση μας με το φαγητό γίνεται με κάποιο τρόπο εμμονική και για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς εμφανή εξήγηση και για εμάς τους ίδιους
• παρά τις προσπάθειες μας έχουμε αποτύχει να διαχειριστούμε μια ισορροπημένη σχέση με τη διατροφή και το σώμα μας
• εμφανίζουμε σημάδια νευρικής ανορεξίας ή βουλιμίας.

Σε κάθε περίπτωση, σημαντικό είναι να κατανοήσουμε ότι όταν μιλάμε για διατροφική διαταραχή δεν αναφερόμαστε στην αδυναμία μας να χάσουμε βάρος ή να ακολουθήσουμε μια υγιεινή δίαιτα. Αναφερόμαστε στη σχέση μας με το σώμα μας και τη διατροφή μας, δηλαδή στο πώς βλέπουμε δηλαδή τον εαυτό μας, στο πώς αισθανόμαστε όταν τρώμε, στο πώς εκφράζουμε τα διαφόρων ειδών προβλήματα που αντιμετωπίζουμε μέσω της διατροφής μας.

Τα τελευταία χρόνια, έχει δημιουργηθεί μια σειρά από υπηρεσίες, ειδικά για θέματα διατροφικών διαταραχών, όπως, για παράδειγμα, η ΑΝΑΣΑ και το Τμήμα Διατροφικών Διαταραχών του 18 Άνω.